ارتفاع سقف عرشه فولادی باید از 5 تا 7.5 سانتی متر باشد.
تزئین فقط روی تیرهای اصلی مجاز است و در این حالت دو عرشه چوبی باید به طول حدود 50 میلی متر در امتداد تیر اصلی به یکدیگر امتداد داشته باشند.
حداکثر عرض ورق های متصل به درختان اصلی و درختان لبه برابر با نصف عرض برگ درخت است، البته مقدار آن نباید کمتر از 50 میلی متر باشد.
ضخامت دال بتنی بالای صفحه ذوزنقه ای نباید کمتر از 50 میلی متر باشد.
حداکثر اندازه سنگدانه مورد استفاده برای بتن ریزی دال های مرکب عرشه فولادی 24 میلی متر است.
عرض متوسط اتاق های بتنی نباید کمتر از 75 میلی متر باشد.
پوشش بتنی عقب نباید کمتر از 13 میلی متر باشد.
حداکثر قطر گل میخ 19 میلی متر و حداقل ارتفاع بعد نصب که از بالای عرشه ذوزنقه ای اندازه گیری می شود نباید کمتر از 4 سانتی متر باشد.
فاصله میله های برش در امتداد تیر تکیه گاه نباید از 900 میلی متر تجاوز کند.
پیچ ها باید عاری از زنگ زدگی، روغن، رطوبت و سایر مواد زائد باشند.
قطعات را می توان از ورق فولادی ذوزنقه ای یا مستقیماً به عضو فولادی متصل کرد. در هر صورت، سنبله ها باید روی بال ذوب شوند.
در سازه های فولادی با اتصالات خمشی در فاصله ای برابر با ارتفاع تیر از بالای ستون، اجرای گلومیخ مجاز نبوده و نگهداشت عرشه ها در این قسمت ها فقط با پرچ یا استفاده مجاز است. لکه ها جوش.
نگهداری مواد قبل از قرار دادن بتن سقف بر روی پل های فولادی مجاز نمی باشد.
بتن باید تا حد امکان در موقعیت نهایی قرار گیرد، در صورتی که این امکان وجود نداشته باشد، بتن ریزی فقط بر روی تیرهای اصلی و فرعی مجاز است و بتن ریزی روی ورق های عرشه به هیچ عنوان مجاز نیست.
جوشکاری در زمانی که دمای فلز پایه 18- درجه سانتیگراد است یا زمانی که سطح ورق به دلیل بارش خیس است مجاز نیست.
در سقف عرشه فولادی نیازی به استفاده از آرماتور کششی نیست.
در سقف عرشه فولادی نیازی به قالب گیری و شمع نیست.
حمل و نصب ورق های عرشه باید به گونه ای انجام شود که در حین حمل آسیبی به ورق ها وارد نشود.
از استفاده از ورق های فلزی که به طور دائم تغییر شکل داده اند خودداری کنید.
در دهانه های کوچک (کمتر از 300 میلی متر در هر طرف)، دهانه ها قبل از ریختن بتن با پلاستیک پیچیده می شوند. و پس از ریختن بتن به ورق های عرشه بریده خواهد شد
در دهانه های متوسط (بین 300-700 میلی متر در هر طرف) علاوه بر استفاده از پلاستوفوم، پلان اجرا نیازمند استفاده از آرماتور مورب در گوشه های بازشو می باشد.
در مورد دهانه های بزرگ (بیش از 700 میلی متر در هر طرف) لازم است تیرهای لبه ای در امتداد لبه دهانه مطابق نقشه های طراحی نصب شود.
روش اجرای سیستم پوشش فلزی در سازه های فولادی عبارت است از قرار دادن پوشش فولادی بر روی تیرها و سپس جوشکاری ناودانی به بال تیرها طبق نمودارهای اجرایی. پس از اجرای توری تقویت کننده حرارتی و به دلیل عدم وجود میله های کششی، سقف آماده بتن ریزی می باشد.
تمام اجزای فولادی طراحی شده با هم باید در فاصله کمتر از 400 میلی متر ثابت شوند.
- چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت ۰۳ ۱۱:۲۴ ۱,۸۰۳ بازديد
- ۰ ۰
- ۰ نظر